Flitsende levens
Laatst neem ik deel, in een groep van 20 mensen, aan een dag in lichaamsgerichte oefeningen zoals yoga en dans.
De laatste oefening is één op één gedurende vijf minuten in de ogen kijken. De begeleider vraagt zoiets van of we verder willen kijken als de persoon en elkaars wezen willen waarnemen.
Er komt een vrouw tegenover me zitten en we maken even kort contact met de handen. Als ik in haar linker oog kijk ervaar ik haar persoonlijke zelf en haar wezenlijk zelf erdoorheen in harmonie samen.
Dan hoor ik de vraag van de begeleider om de ander zijn wezenlijke zelf waar te nemen en gelijk zie ik haar als een Bedoeïenen man in een ander tijdsbesef. Zelf ervaar ik me ook in die tijd en voel me als vrouw maar dán in een ander lijf als dit. Ik voel onderdrukking in me en zie een leven met deze man aan me voorbijflitsen. Meerdere vrouwen zijn bij deze man en ik kan / mag mijn eigenheid niet uiten en heb me aan regels te houden. Ik ervaar verbinding via mijn wezenlijke zijn naar zijn – en de vrouwen hun wezenlijke zijn en dat is mijn drijfveer in dit leven.
Dan zie ik dat we weer naar een ander leven flitsen. Beiden zijn we daar vrouwen, opgevoed en uitgekozen om in een tempel te zijn. Ik realiseer een weer ander lichaam als nu hier op aarde, maar voel me wel aanwezig met hetzelfde bewustzijn. Soms vertoeven we onder een soort hypnose waarin we dan naar een zuivere realiteit verschuiven en daarmee bedoel ik dat ik geen 3d invloeden ervaar. Ik zie me daar in een extatische scheppende gemeenschap met een prachtige volmaakte man. Hij is niet specifiek alleen mijn man. De vrouw en ik zijn daar uitverkorenen en baren daar kinderen die vervolgens in een soort andere tempel, het lijkt wel een paradijs, worden opgevoed als één grote familie. Ik ervaar me sereen en blij alsof de echte wereld op dat moment niet bestaat.
Dan flitst mijn beeld wéér in een ander leven en ik ben hier een man. Ik zie wederom connectie met de vrouw tegenover me, die is daar dan ook een man. We lopen samen door een prachtige stad, ik zie de stad als een schittering in kristallen. Overal is natuur, bomen en bloemen en vele soms open huizen wisselen elkaar af. De mensen zijn vrolijk en onbezorgd en iedereen lijkt elkaar te kennen, we zijn belangstellend naar elkaar.
En zo flits ik wel honderden malen met een supersonische snelheid van het ene in het andere leven met allerlei uiteenlopende gebeurtenissen. Het is prachtig voor me te voelen dat ik steeds in een ander lijf kom met een ander programma en toch ben ik me, op een gegeven moment in ieder leven, altijd bewust in wie ik werkelijk van oorsprong ben.
Programma`s als: sterrenstanden en maanstand, de zwaartekracht en de DNA beïnvloeding, de volksgedachten die er hangen en de plaatsen in het land zoals de Leylijnen en met de dieren, met de planten, gewoon in alles ligt een programma en ook een hack doorheen. Ik besef dat er een verschil is van hoe ík me tegenover alles verhoud; vanuit mijn persoonlijkheid gevoed door het systeem of vanuit mijn wezenlijke zijn. Vanuit dat laatste lijkt mijn werkelijkheid om te draaien en besef ik, in wat deze wereld echt in waarheid van oorsprong betekent.
Ik hoor de begeleider zeggen dat we bijna gaan afronden en ik realiseer me dat ik vanuit de bewustzijnsfrequentie vanuit mijn oorsprong naar deze loep van levens kijk. Ik ben alles geweest en ervaar iedereen in mij. Ik besef of het nu echt mijn waarheid, mijn levens zijn geweest of niet, het maakt helemaal niet uit het gaat alleen om het nú moment. Hoe kijk, hoe verhoud ik me nu naar deze wereld, hoe leef ik in deze wereld NU?
Ik weet wie ik werkelijk ben, een reiziger uit een andere wereld. Ik ontmoet steeds meer mensen die ik herken uit het land van ooit en een ieder brengt hier NU zijn /onze oorspronkelijke frequentie onze trilling tot één groot samenveld.
Ada de With 19-10-2024
Geweldig Ada, zo mooi. We worden steeds bewuster